Anna Kolbrún Árnadóttir:
“ Þegar allt kemur til alls er alveg ljóst að ríkisstjórnarflokkarnir ganga ekki einvörðungu gegn afstöðu kjósenda landsins og því sem fram kom í stefnuskrám flokkanna fyrir kosningar er varðar orkupakkann. Þeir ganga jafnframt gegn samþykktum og ályktunum sem þeirra eigin flokksmenn hafa sett fram. Þegar búið er að álykta um málefni er eðlilegt að þingflokkarnir fylgi þeirri stefnu. Ef ekki, hvaða þýðingu hefur það þá fyrir flokkana að hafa virka og áhugasama grasrót? „
Nánar í Mbl. 4. júní 2019
Í hvaða heimi býr Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir?
Árni Árnason vélstjóri:
“Mér finnst felast í því mikill hroki og yfirdrepsskapur að kalla baráttu okkar gegn 3. orkupakk- anum „fellibyl í fingurbjörg“. Ef þetta er hugarfarið sem beitt er þegar efasemdaraddir eru teknar alvarlega og farið vandlega ofan í saumana á þeim, þá er varla von á góðu.
Að lokum. Þessir „fáeinu menn sem tala við sjálfan sig“, eins og ÞKRG orðar það svo yfirlætislega, eru rödd fólksins í landinu, og það hefur aldrei stýrt góðri lukku að smána þá rödd.”
Nánar í Mbl. 5. júní 2019
Hvað er eiginlega þetta ACER?
Hildur Sif Thorarensen:
„Við sem fylgjumst með umræðunni um orkupakkann höfum séð skammstöfuninni ACER ítrekað bregða fyrir og eflaust hafa margir velt því fyrir sér hvað þetta þýðir. Skammstöfunin stendur fyrir Agency for the Cooperation of Energy Regulators og hefur nafnið verið íslenskað sem Samstarfsstofnun eftirlitsaðila á orkumarkaði. Ég ætla mér héðan í frá að tala um hana sem ACER.
ACER er þó ekki eina skammstöfunin sem getur hafa truflað þá sem fylgjast grannt með þessu mikla hitamáli,en auk hennar má nefna ESA sem stendur fyrir Eftirlitsstofnun EFTA. Til að flækja málin enn frekar, hefur töluvert verið þjarkað um hvor stofnunin það sé sem raunverulega hefur valdheimildir þegar kemur að EFTA-ríkjunum, í okkar tilfelli Íslandi, en réttasta svarið er að valdheimildunum sé deilt bróðurlega á milli stofnananna tveggja.
Nánar á vefsíðu Viljans 5. júní 2019
Icesave og orkupakkarnir – sami grauturinn í sömu skálinni
Guðbjörg S. jónsdóttir:
”Þetta svokallaða Ríkisútvarp þarf svo að miðla þessum hótunum frá ESB til okkar – nema hvað? Það hefur verið ein helsta málpípa ESB ásamt ESB-flokkunum hér á landi. Eigum við að guggna á að neita orkupökkunum vegna þess? Nei, segi ég, fjarri því. Fréttastofa Rúv er svo hlutdræg að það er tæpast marktækt sem þaðan kemur, a.m.k. hvað ESB varðar. Það er vitað mál enda dynur á okkur áróðurinn fyrir að samþykkja orkupakkana og selja auðlindirnar úr höndum okkar til Brussel, og hótanirnar frá hinum og þessum ESB-sinnum og kommissörunum á þeim bænum svo að mörgum ofbýður að útvarp í eigu þjóðarinnar skuli vera tekið undir slíkt og þar með orðið eins og sovéska ríkisútvarpið og aðrar álíka útvarpsstöðvar í kommúnistaríkjum eru. Fyrr má nú rota en dauðrota, segi ég nú bara.”
Nánar í Mbl. 4. júní 2019
Eru alþingismenn hættir að þora að taka ákvarðanir?
Níels Árni Lund:
”Ofangreint og fleira mætti nefna á ögurstund afgreiðslu þriðja orkupakkans. Það þarf ekki langreyndan mann í pólitík til að vita – vera þess fullviss – að margir þeir sem nú þurfa að greiða atkvæði geri það ekki samkvæmt samvisku sinni; en munið – hún á að ráða við atkvæðagreiðslur. Það sem virðist ráða er hræðsla við eitthvert vald – ganga gegn stórþjóðum af ótta við að þá taki þau í lurginn á okkur og skammi. Hvers konar hnjáskjálftatitringur er þetta eiginlega? Lítum til baka og sjáum á hverju okkar fullveldi hefur byggst – því að vera Íslendingur í orði og verki.”
Nánar í Mbl. þ. 3. júní 2019