Arnar Þór Jónsson héraðsdómari hefur verið harðlega gagnnrýndur fyrir að taka málstað Orkunnar okkar umræðum um þriðja orkupakka ESB.
„Hvað O3 viðvíkur, þá lít ég á það mál sem mælikvarða á heilbrigði íslensks lýðræðis og um leið sem prófstein samviskunnar gagnvart þingmönnum þjóðarinnar. Umræður um málið hafa leitt í ljós óvissu um það hvernig Alþingi geti sett hindranir fyrir lagningu sæstrengs þannig að ESA og EFTA-dómstóllinn líti ekki á þær sem hindranir í skilningi O3 og annarra ákvæða EES-samningsins. Út frá almennum reglum um sönnun hlýtur það að hvíla á fylgismönnum O3 að sýna fram á að að slík leið sé fær. Það hafa þeir ekki gert. Allan vafa í þessum efnum ber þingmönnum að skýra íslenskri þjóð í vil, en ekki O3 eða ESB.“
Orkan okkar – Áhugaverð þverpólitísk samtök
Styrmir Gunnarsson skrifar í Mbl:
„Kjarni málsins er þó sá, að umræðurnar um orkupakkann sýna, að umboðinu, sem kjörnir fulltrúar hafa frá kjósendum, eru takmörk sett. Þeir sjálfir verða að átta sig á hvar þau mörk liggja og að það getur haft pólitískar afleiðingar fyrir þá sjálfa, ef þeir virða þau ekki.”
Orkuútrás í boði EES-samningsins
Guðrún Sæmundsdóttir skrifar á FB:
“ Ein stærsta lygin sem stuðningsmenn Orkupakkans beita í sinni baráttu er sú að EES-samningnum sé að þakka fyrir gott efnahagsástand á Íslandi og með synjun O#3 þá sé hann í hættu. Sannleikurinn er sá að EES-samningurinn gerði útrásarvíkingum kleift að rústa efnahag þjóðarinnar og valda því að þúsundir fjölskyldna misstu heimili sín. Það var óvæntur ferðamannastraumur sem reisti efnahag landsins úr rústum en þó eiga margar fjölskyldur enn um sárt að binda og eru fjötraðar í fátækt vegna afleiðinga efnahagshrunsins. „Orkuútrásin“ í boði EES-samningsins er hafin og það á að græða svo mikið á hækkun raforkuverðs að ástæða þykir til að stofna sérstakan þjóðarsjóð fyrir gróðann. Þessa verðhækkun eiga heimilin og fyrirtækin í landinu að borga.
Þriðji orkupakki ESB: „Frestur er á illu bestur“
Steinn Jónsson skrifar í Mbl:
“Orkuauðlindin hefur vaxandi þýðingu fyrir efnahagslega framtíð Íslands. Á sama hátt og 2009 er nú reynt að gera lítið úr þeim hættum sem felast í frekari innleiðingu regluverks ESB í orkumálum á Íslandi. Sagt er að einungis muni þær taka gildi ef lagður verði sæstrengur milli Íslands og Evrópu. En það er aðeins ein leið til að vera viss um að þetta gerist ekki og það er að hafna innleiðingu 3. orkupakkans eða að minnsta kosti fresta málinu um óákveðinn tíma. Íslendingum sjálfum er best treystandi til að nýta þessa og aðrar auðlindir landsins án afskipta eða yfirráða annarra þjóða.“
Stjórnvöld í Undralandi
Eyjólfur Ármannsson skrifar í Mbl:
“ Í umræðu um OP3 minnast stjórnvöld aldrei á orkustefnu ESB en lýsa því yfir að aðalmarkmiði stefnunnar verði ekki fylgt nema með samþykki Alþingis. Frá fyrstu málsgrein fyrstu orkutilskipunar ESB í OP1 hefur markmið orkustefnu ESB verið skýrt. Það er að koma á innri raforkumarkaði ESB með samtengdum og rekstrarsamhæfðum raforkukerfum á milli ESB-ríkja. Þetta aðalmarkmið orkustefnu ESB er margítrekað í OP1, OP2 og OP3.