Óli Björn Kárason alþingismaður fékk í liðinni viku langt svar frá utanríkisráðherra við fyrirspurn í fjórtán liðum um orkupakka og tengd mál. Síðasta svarið vekur athygli, ekki síst vegna þess að svarið sárvantaði.
Óli Björn spurði: „Hafa EFTA-löndin komið að undirbúningi fjórða orkupakka ESB sem nú er unnið að? Hvaða sjónarmiðum hafa íslensk stjórnvöld komið þar á framfæri? Hvaða meginbreytingar kunna að verða á regluverki orkumarkaðarins þegar og ef fjórði orkupakkinn verður innleiddur?“
Utanríkisráðherra svaraði þessu ekki en rakti eitthvað um gerðir sem birtar hafa verið og aðrar sem ekki hafa verið samþykktar og birtar. Þá sagði hann íslensk stjórnvöld „fylgjast náið með þróun framangreindra mála“ og að náið samstarf sé við „norsk stjórnvöld þegar kemur að orkumálum almennt“ sem óhætt er að segja að sé ekki mjög gæfulegt, auk þess sem það svarar í engu því sem spurt var um.
Það hlýtur að vera mikið umhugsunarefni fyrir þingmenn sem nú hafa sett sig í stellingar að ana út í ógöngur þriðja orkupakkans þegar utanríkisráðherra getur engin svör gefið við því hvað komi í fjórða orkupakkanum. Ef við erum skyldug til að samþykkja þriðja pakkann – eins og sumir halda fram en við erum ekki – þá hljótum við með sama hætti að verða að kyngja þeim fjórða.
Vita alþingismenn Íslendinga hvaða skyldur fjórði orkupakki ESB leggur á Ísland?
Nánar í Mbl þ. 20. ágúst 2019