Guðni Ágústsson:
“ Svik eru mjög illa séð á orðum og gjörðum og almenningur er dómharður í garð stjórnmálamanna og kröfuharður einnig um drenglyndi. Það er galið að gengið sé á gefin loforð og stefnumarkandi ályktanir flokksfélaganna. Svo kemur þriðji orkupakkinn eins og „uppvakningur” sem sendur er ríkisstjórninni og flokkum hennar til höfuðs. Enginn taldi að ógn stafaði af honum því leitað yrði undanþágu þar sem æðstu stofnanir bæði Sjálfstæðis- og Framsóknarflokksins höfðu ályktað, að menn töldu, gegn innleiðingu hans og formenn flokkanna og margir þingmenn og ráðherrar flokkanna talað með þeim hætti að innleiðing væri ekki á dagskrá.“
„Hvað varðar Vinstri græn töldu menn að upphaf þeirra væri svo bundið náttúru Íslands að þar yrði fyrirstaða en það er sjaldgæft og undantekning ef fram kemur rödd þar sem andmælir. Svo gerist það eins og hendi sé veifað að þingmenn ríkisstjórnarflokkanna taka þessa einbeittu ákvörðun, koma saman eftir að hafa landað kjarasamningum við verkalýðshreyfinguna og setja stefnuna á að klára orkupakkann, einn tveir og þrír. En fyrirstaðan varð meiri en foringjana grunaði og enn við lok umræðu á Alþingi í sumar var staðan sú að í öllum stjórnarflokkunum var meirihluti gegn innleiðingu hans og stór meirihluti flokksmanna Framsóknar og Vinstri grænna. Og í landinu öllu vel yfir 60% þjóðarinnar. Tilfinningalega er málið á pari við Icesave,“ segir Guðni Ágústsson.
Nánar á vefsíðu Viljans þ. 15. ágúst 2019